De circuits in je ogen

Verhalen

Snelle stoten Lorentzkracht lieten onze wagen vibreren als een
gitaarsnaar en we glipten naar de brokkelige randen van een
ravijn, een loodrechte val van honderden microns. In de diepten
hopsten rood-omrande schaduwen. Elke dreun van de Lorentzkracht
werd veroorzaakt door het langssuizen van een groepje
electronen, die1of 0 codeerden.
Onwaarschijnlijk hoge klippen van gelaagd aluminiumoxide
flankeerden de snelweg. De bovenste lagen weerkaatsten het licht als vuile sneeuw. Een handbreedte onder de doorzichtige vloer van de wagen flitste het geprepareerde siliciumvoorbij: dof als puimsteen,met zwarte, glimmendeonzuiverheden.
Over dit chiplandschap hing een sfeer van grote en vermoeide ouderdom. Ik verwachtte elk moment het IBM-logo te zien opdoemen.

Gepubliceerd in 2005, One Door
Heruitgave van de eerste helft van De eilanden van de Avond, Babel Publications 1993
Uitvoering: paperback, 230 blz
Omslagtekening en illustraties door Tais Teng

 

Opgenomen verhalen:

Kernsnaaier
Avalon uit je ooghoeken
Silicium snelwegen
In het kielzog van oeroude steden
Drie snapshots van Utopia
Maar je lippen zijn nog warm!
De eilanden van de Avond