Vallende sneeuw vormt een witte muur tegen de hemel. In hun met rook gevulde grotten zingen de Neanderthalers weemoedig de legenden van Cotrahviné. Cotrahviné, dat zal bloeien tot het einde der tijden, ’tot het ijs zelf smelt en de laatste mammoet verdwenen is’.

Nachtlingen fluisteren je legenden in het oor over weelderige eilanden waar pandelen dromen, over het Boek der Nachtmerries, hoe Uru de profeet van Kandared werd, over Puska en de Dood en over goden die gekleed gaan in lompen. Maar wacht! Voelen ze al flikflooiend hoe veel vlees je aan je botten hebt? Bezoek gerust de archipel, avonturier, maar laat het nachtschild dicht als de lugodonten flemen.