Sla linksaf bij het derde skelet, kus de verkeerde lippen en je wandelt over een gloednieuw tijdspoor. Reis door de werelden waar Hannibal Rome verwoestte en Julius Caesar te ver in Brittania oprukte, helemaal tot de grenzen van Elfland. Waar het Amerikaanse verleden verrassend maakbaar blijkt en het zeldzaam onverstandig is een Atlantische dolk te kopen. Elf gouden dwaalwegen en fonkelende nachtmerries.

 

‘Je zult Mijn paladijn worden en de Verloren Eilanden uit de zee tillen. Naar het zonlicht dat zij verdienen.’ Ze boog zich vertrouwelijk naar voren en haar adem loeide als een herfststorm over zand. Haar adem rook naar verweerd metaal, naar stekend zonlicht en eindeloze horizonten. Het was de opwindendste geur die Sjonnie ooit opgesnoven had. ‘Wist je dat jullie eilanden niet meer dan de bergtoppen vormen van het machtigste land ter wereld? Dat er spookbuffels over de duistere slijkvlaktes razen? Dat metropolen van glas en ijzer naar hun geboorte hunkeren?’

‘Eh, nee?’

Het machtigste land? Wat bazelde de godin? Atlantis was toch het machtigste land ter wereld? De Atlantische Vuist en Sikkel wapperde boven zo’n tienduizend versterkte handelsposten. Zelfs de keizer van China boog voor de ambassadeur van Atlantis. Diep. Zo diep dat de kwastjes van zijn mouwen over de grond slierden.